ေနအဖြဲ.အစည္း(solar system)

“ေနအဖြဲ႕အစည္း” ဆိုသည္မွာ နကၡတေဗဒအေခၚအေဝၚျဖစ္ၿပီး ေနအပါအဝင္ ျဂိဳဟ္မ်ား၊ ၿဂိဳဟ္ရံလမ်ား၊ အဲရစ္ (ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊား)မ်ား ႏွင့္ အျခားေသာေရႊ႕လ်ားေနသည့္ အရာဝတၱဳမ်ား၏ အစုအေဝးႀကီးကို ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ုတို႔ေနထိုင္ရာ ကမၻာေျမႀကီးအပါအဝင္ ေနအဖြဲ႕အစည္းအတြင္းရွိ အားလုံးေသာ ၿဂိဳဟ္မ်ားသည္ ေနကို ဗဟိုျပဳ၍ ဘဲဥပုံလမ္းေၾကာင္း အတိုင္းလွည့္ပတ္သြားလာလ်က္ရွိသည္။
အရြယ္အစားႀကီးမားသည့္ ၿဂိဳဟ္မ်ားကို လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းမွုျဖင့္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ရွာေဖြရာတြင္ နကၡတာရာၾကည့္မွန္ေျပာင္းတီထြင္နိုင္မွုသည္ အေရးပါသည့္ သိပၸံဆိုင္ရာ တီထြင္မွုတစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔အရြယ္အစားႀကီးမားသည့္ ၿဂိဳဟ္မ်ားကို ထပ္မံေတြ႕ရွာေဖြေတြ႕ရွိျခင္းမရွိေတာ့သည့္တိုင္ ေနအဖြဲ႕အစည္းအတြင္းတြင္ အျခားေသာေသးငယ္သည့္ အရာဝတၱဳမ်ားအား ႏွစ္စဥ္ႏွင့္အမၽွ ရွာေဖြေတြ႕ရွိလ်က္ပင္ရွိပါသည္။ ထိုသို႔ေသာေတြ႕ရွိမွုမ်ားအနက္ သက္ဆိုင္ရာ ၿဂိဳဟ္မ်ား၏ ၿဂိဳဟ္ရံလမ်ားလည္း အပါအဝင္ျဖစ္ေပသည္။ လက္ရွိခ်ိန္အထိ ေတြ႕ရွိရသည့္ ၿဂိဳဟ္ရံလမွာ အေရအတြက္အားျဖင့္ ၁၆၆ စင္းထိပင္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။

ၿဂိဳဟ္တို႔၏ အစီအစဥ္

ေနအဖြဲ႕အစည္းအတြင္းရွိ ၿဂိဳဟ္မ်ားႏွင့္ ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊားမ်ားကို ေနမွ အကြာအေဝးကိုလိုက္၍ ေရတြက္လၽွင္

• (1) ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္
• (2) ေသာၾကာၿဂိဳဟ္
• (3) ကမၻာၿဂိဳဟ္
• (4) အဂၤါၿဂိဳဟ္
  • စီးရက္စ္
    • အက္စတာေရာ့ဒ္ၿဂိဳဟ္သိမ္အစုအေဝး
• (5) ၾကာသပေတးၿဂိဳဟ္
• (6) စ​ေန​ၿဂိဳဟ္
• (7) ယူေရးနပ္စ္ၿဂိဳဟ္
• (8) နက္ပကၽြန္းၿဂိဳဟ္
  • ပလူတို
  • အဲရစ္ (ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊား)
    • ကြီးပါးၿဂိဳဟ္သိမ္အစုအေဝး
    • Oort Cloud
      • ၾကယ္တံခြန္ မ်ား

ဖြဲ႕စည္းပုံ

ေနအဖြဲ႕အစည္း၏ အဓိကက်သည့္ အစိတ္အပိုင္းမ်ားကို အပိုင္း ႏွစ္ပိုင္းခြဲျခားသတ္မွတ္ၾကသည္။ ေနႏွင့္ နီးေသာ လမ္းေၾကာင္းမ်ားတြင္ လွည့္ပတ္ေနသည့္ ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္၊ေသာၾကာၿဂိဳဟ္၊ကမၻာၿဂိဳဟ္ ႏွင့္ အဂၤါၿဂိဳဟ္ တို႔ကို အတြင္းပိုင္းၿဂိဳဟ္မ်ားဟု ေခၚဆိုသတ္မွတ္သည္။ ထိုၿဂိဳဟ္မ်ား၏ မ်က္ႏွာျပင္မ်ားမွာ က်စ္လစ္သည့္ ေက်ာက္သားမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားၾကသည္။
အဂၤါၿဂိဳဟ္ႏွင့္ ၾကာသာပေတးၿဂိဳဟ္အၾကားတြင္ အက္စတာေရာ့ဒ္ၿဂိဳဟ္သိမ္အစုအေဝး ကလွည့္ပတ္လ်က္ရွိသည္။ ၾကာသာပေတးၿဂိဳဟ္၊စေနၿဂိဳဟ္၊ ယူေရးနတ္စ္ၿဂိဳဟ္ ႏွင့္ နပ္ပကၽြန္းၿဂိဳဟ္တို႔မွာအျပင္ပိုင္းၿဂိဳဟ္မ်ားျဖစ္သည္။ ထိုၿဂိဳဟ္မ်ားသည္ အရြယ္အစားအားျဖင့္ ကမၻာထက္ႀကီးမားကာ ေနအဖြဲ႕အစည္းအတြင္း အႀကီးဆုံးၿဂိဳဟ္မ်ားလည္းျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ အဆိုပါၿဂိဳဟ္တို႔၏ မ်က္ႏွာျပင္မ်ားသည္ ဓါတ္ေငြ႕မ်ားျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းလ်က္ရွိသည္။
ထိုၿဂိဳဟ္မ်ား၏ေနာက္ဖက္တြင္ ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊားမ်ား၊ ဥကၠာပ်ံမ်ား၊ၾကယ္တံခြန္မ်ား အေျမာက္အမ်ားပါဝင္သည့္ ကြီးပါးၿဂိဳဟ္သိမ္အစုအေဝး တည္ရွိသည္။ ထိုအုပ္စုအတြင္းတြင္ ပလူတို၊ အီရစ္(စ္) စသည္တို႔ပါဝင္သည္။ ထိုအစုအေဝး၏ အျပင္ဖက္တြင္ ပိုမိုႀကီးမားေသာ၊ျမင္ေတြ႕နိုင္ရန္ခက္ခဲေသာ အစုအေဝးႀကီးျဖစ္သည့္ Oort cloud တည္ရွိသည္။

ပလူတိုအား ၿဂိဳဟ္အျဖစ္မွ ေလ်ာ့ခ်ျခင္း

ပလူတိုၿဂိဳဟ္အား ၁၉၃၀ခုႏွစ္တြင္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀ဝ၆ခုႏွစ္တြင္ နကၡတေဗဒပညာရွင္မ်ားက ၿဂိဳဟ္စာရင္းမွ ပယ္ထုတ္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ အေၾကာင္းမွာ အရြယ္အစားေသးငယ္လြန္းျခင္း ႏွင့္ ၄င္းႏွင့္ အနီးဆုံးတြင္တည္ရွိသည့္ နံပါတ္(၈)ခုေျမာက္ နပ္ပကၽြန္းၿဂိဳဟ္ ႏွင့္လွည့္ပတ္သြားလာသည့္ လမ္းေၾကာင္းအေနအထားျခင္း မတူညီလွေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ပလူတိုသည္ စီးရပ္စ္ ႏွင့္ အီရစ္(စ္) တို႔ကဲ့သို႔ေသာ ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊား တစ္ခုအျဖစ္သာ စာရင္းဝင္ေတာ့သည္။

ၿဂိဳဟ္မ်ားအား ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ျခင္း

ယူေရးနပ္စ္ ၿဂိဳဟ္ကို လူတို႔ရွာေဖြမေတြ႕ရွိေသးမွီ၊ ေရွးက်သည့္ အခ်ိန္မ်ားကတည္းကပင္ လူတို႔သည္ ေနအဖြဲ႕အစည္းအတြင္းရွိ အခ်ိဳ႕ေသာ ထင္ရွားသည့္ အရာဝတၱဳတို႔ကို သိရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ေန၊လ၊ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္၊ေသာၾကာၿဂိဳဟ္၊အဂၤါၿဂိဳဟ္၊ၾကာသာပေတးၿဂိဳဟ္ ႏွင့္ စေနၿဂိဳဟ္တို႔မွာ အေစာပိုင္းေရွးဦးေခတ္နကၡတေဗဒဆိုင္ရာ မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ားတြင္ ပါဝင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ေပသည္။
သို႔ေသာ္ လႊဲမွားေနသည့္ အခ်က္မွာ ေနဗဟိုျပဳအေနအထားအစား ကမၻာဗဟိုျပဳအေနအထားကိုသာ လက္ခံေတြးဆခဲ့ျခင္းႏွင့္ ေသာၾကာၿဂိဳဟ္ကို ၾကယ္အျဖစ္ အမွတ္မွားခဲ့ျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။
ေနာက္ပိုင္းေခတ္မ်ား၏ ရွာေဖြေတြ႕ရွိေသာၿဂိဳဟ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ရွိသည့္ ခုႏွစ္မ်ားမွာ-

1. ယူေရးနပ္စ္ၿဂိဳဟ္- ၁၇၉၁ခုႏွစ္
2. ဆဲရပ္စ္(ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊား)-၁၈၀၁ခုႏွစ္၊သို႔ေသာ္ ၂၀ဝ၆တြင္ ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊားအျဖစ္ သတ္မွတ္
3. နပ္ပကၽြန္းၿဂိဳဟ္-၁၈၄၆ခုႏွစ္
4. ပလူတိုၿဂိဳဟ္-၁၉၃၀ခုႏွစ္
5. အီးရစ္(စ္)(ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊား)-၂၀ဝ၅ခုႏွစ္

တို႔ျဖစ္ၾကသည္။