ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေနထိုင္ရာ
ကမၻာေျမႀကီးသည္ ေနကို လွည့္ပတ္သည္။ ကမၻာေျမႀကီးကို လက လွည့္ပတ္သည္။
လ၏အခ်င္းသည္ ေနအခ်င္း၏ ၄၀၀-ပံု ၁-ပံုသာ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ေနသည္ လထက္ အဆ
၄၀၀-မွ် ကမၻာေျမျပင္မွ ပိုေ၀းေသာေၾကာင့္ ကမၻာမွၾကည့္လွ်င္ ေနႏွင့္လတို႔ကို
တရြယ္တည္းလိုပင္ ျမင္ရသည္။
လႏွင့္ကမၻာတို႔သည္
အလင္းပိတ္၀တၳဳမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ေနႏွင့္ေ၀းရာဘက္တြင္ အရိပ္ေမွာင္ႏွင့္
အရိပ္ေပ်ာ့မ်ား ျဖစ္ေပၚေစသည္။ ထိုအရိပ္မ်ားေၾကာင့္ ေန၊ ကမၻာႏွင့္ လတို႔
တတန္းတည္း က်ေရာက္သည့္အခါတြင္ ေနၾကတ္ျခင္း (သို႔မဟတု္) လၾကတ္ျခင္း
ျဖစ္ေပၚသည္။
ေနႏွင့္ ကမၻာၾကား တည့္တည့္သို႔
လေရာက္သည့္အခါ လသည္ ေနကို ဖံုးကြယ္သြားသည္။ ထိုအခါ လ၏အရိပ္သည္
ကမၻာေပၚသို႔က်ေရာက္ျခင္းေၾကာင့္ ေနၾကတ္ျခင္း ျဖစ္ေပၚသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္
အျပည့္နီးပါး ေနၾကတ္ျခင္းကို ၁၅၀၇-ခုႏွစ္မွစ၍ ၂၀၁၀-ဇန္န၀ါရီလအထိ
၂၄-ႀကိမ္ခန္႔ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရေၾကာင္း စာရင္းမ်ားအရ သိရသည္။
ေနႏွင့္လ ၾကားတည့္တည့္သို႔
ကမၻာေရာက္သည့္အခါ ကမၻာ၏အရိပ္သည္ လေပၚတြင္ က်ေရာက္သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္သည္ကို
လၾကတ္ျခင္းဟု ေခၚသည္။ လၾကတ္ျခင္းသည္ လျပည့္ႏွင့္ လျပည့္ေက်ာ္
တရက္ေန႔မ်ားတြင္ ျဖစ္ေပၚတတ္သည္။
ကိုးကား
သုတရတနာသိုက္ (ကိုဒန္ရွားကုမၸဏီ)
0 comments:
Post a Comment