တစိမ္.စိမ္.ေတြးၾကရေအာင္

*  ဘ၀ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေနသြားခ်င္တယ္ဆုိရင္ သတိေလးနဲ. ေနလုိက္ပါ။ ဘ၀ဟာ ရွင္းလာပါလိမ္.မယ္။ စိတ္ရွင္းရင္ ဘ၀ရွင္းတယ္။ စိတ္ရိုးရင္ ဘ၀ရိုးတယ္၊ စိတ္ရႈပ္ရင္ ဘ၀လည္း ရႈပ္လာမည္၊ စိတ္ဆန္းျပားရင္ ဘ၀လည္း ဆန္းျပားမယ္။

* ဘ၀ကို အဓိပၸာယ္ရွိရွိ ေက်ေက်နပ္နပ္ ေနခ်င္တယ္ဆိုရင္ သက္သက္သာသာ မေနပါနဲ.၊ ၾကိဳးစားပါ၊ အရည္အခ်င္းမ်ားမ်ားထုတ္ပါ။ အရည္အခ်င္း မ်ားမ်ား ထြက္ေလေလ ေက်နပ္မႈ ရေလေလပဲ။

*စကၠန္.တိုင္း စကၠန္.တိုင္း တစ္ခဏတိုင္း တစ္ခဏတိုင္းကို တန္ဖိုးထားႏုိင္မွ ဘ၀ဟာ တန္ဖိုးရွိတဲ. ဘ၀ ျဖစ္မွာပါ။

*လူဟာ အမ်ားအက်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္မွလည္းပဲ ကိုယ္.ဘ၀ကို  ကိုယ္ေက်နပ္မႈ ရႏိုင္မယ္။ 

*ဘ၀မွာ တုိးတက္မႈမရွိရင္ ဆုတ္ယုတ္ေနတယ္၊ တန္.မေနဘူး။ 

*အရိုးသားဆံုးနည္းနဲ. အခက္ခဲေတြကို ေျဖရွင္းႏိုင္တဲ.သူ ျဖစ္လာရင္ ပိုျပီးရင္.က်က္တဲ.သူ ျမင္.ျမတ္တဲ.သူ ျဖစ္လာလို. ကိုယ္.ဘ၀ကို ပိုျပီး ေက်နပ္အားရတယ္။

*ကိုယ္.ကို သူမ်ား ဘယ္လိုျမင္တယ္ဆိုတာ တစ္ခုထဲ ၾကည္.ျပီး တန္ဖိုးျဖတ္မယ္ဆုိရင္ ကိုယ္.ဘ၀ဟာ ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ မဟုတ္ေတာ.ဘူး။ ကိုယ္.တန္ဖိုးဟာ သူမ်ား ပါးစပ္ ဖ်ားမွာ ေရာက္ေနေတာ.မယ္။

*ကိုယ္.ဘ၀ ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ ကိုယ္.အေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ 

*အေဖၚေကာင္း မိတ္ေဆြေကာင္း လိုခ်င္ရင္ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ကပဲ အေဖၚေကာင္း မိတ္ေဆြေကာင္း ျဖစ္ေအာင္ ေနလုိက္ပါ။

*သူတစ္ပါးကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ပြင္.ပြင္.လင္းလင္း မေျပာဆို တတ္ဘူး၊ မဆက္ဆံတတ္ဘူး၊ မယံုၾကည္ဘူး၊ စိတ္မခ်ဘူး ဆိုရင္ ကိုယ္.မွာ အေဖၚ မရွိေတာ.ဘူး။

*အျပစ္တင္တတ္တဲ.သူမွာ မိတ္ေဆြရွားတယ္။

*ေဒါသၾကီးတဲ.သူလည္း အေဖၚမဲ. ေနတတ္တယ္။ ဂုဏ္တုဂုဏ္ျပိဳင္ စိတ္ေၾကာင္.၊ မနာလိုတဲ. စိတ္ေၾကာင္. အေဖၚမဲ. သြားတယ္။

*ခ်စ္တတ္ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္တဲ. သူဟာ အေဖၚမဲ. အထီးက်န္ ခံစားမႈျဖစ္တာ နဲတယ္။

* အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္းဟာ အရည္အခ်င္းကို ပိုျပီး ထြက္ေစႏုိင္တယ္၊ စိတ္ေနသေဘာထားကို ပိုျပီးေလးနက္၊ ရင္.က်က္၊ ျမင္.ျမတ္ေစႏုိင္တယ္။

*တစ္ဦး သိတာကို ေနာက္တစ္ဦးကို မွ်ေပးလို. လူ.ေလာကၾကီး ဒီလို တိုးတက္လာတယ္။


*ကိုယ္.စိတ္ကို ကိုယ္.မိတ္ေဆြ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ျပီဆိုရင္ အဲဒီလူမွာ အင္မတန္ျမင္.မားတဲ. စိတ္ဓါတ္  အရည္အေသြး ေတြရွိလာလိမ္.မယ္။

*ေနရာ တစ္ခုကို မရမက မယူခ်င္တဲ. သူအဖို. ေနရာ ေပ်ာက္တယ္ဆိုတာ မရွိႏိုင္ေတာ.ဘူး။

*အခုသက္ သာေအာင္ေနရင္ ေရရွည္မွာ မသက္သာဘူး။



အမ်ားၾကီးေတြးလုိက္ရင္ မမွတ္မိမွာဆိုးလို. နည္းနည္းျခင္းနဲ. ေျဖးေျဖးျခင္း ေတြးၾကရေအာင္ေနာ္။ နက္နက္နဲနဲ ေတြးမွ ပိုျပီးအရသာ ရွိလိမ္.မယ္။ 

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ၏ တစိမ္.စိမ္.ေတြးမယ္ စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။